Skocz do głównej treści strony
Prowincja

ADWENTOWY REGIONALNY DZIEŃ SKUPIENIA RYCERSTWA NIEPOKALANEJ

Utworzono: 13-12-2011

Wspólnoty Rycerstwa Niepokalanej z Regionu Gdańskiego przeżywały w minioną sobotę 10 grudnia 2011 Adwentowy Dzień Skupienia pod przewodnictwem Ojca Piotra Pliszki – gwardiana Klasztoru przy kościele Ojców Franciszkanów w Gdańsku – Regionalnego Asystenta MI. Przybyły Wspólnoty z: Gdańska – Zaspy, Gdańska – Suchanina, Gdańska – Brzeźna, Lęborka, Gdyni /z dwóch parafii/, goszczone przez miejscową Wspólnotę z parafii Trójcy Świętej. Było 42 osób.

Ojciec Piotr zaprosił Rycerstwo do Domu Matki, bo właśnie w kaplicy Świętej Anny nasza Matka czeka na swe dzieci w wiernej kopii wizerunku Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia; czczonym od 1946 roku w tym ołtarzu, a uroczyście koronowanym 13 listopada br. przez Metropolitę Gdańskiego Księdza Arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia.

Nie bez znaczenia było owo podkreślenie przez O. Piotra, że spotykamy się w Domu Matki; ma Rycerstwo Niepokalanej Polski Północnej swój Dom Matki w Centrum w Ostródzie – u boku Pani Gietrzwałdzkiej i ma też w regionie – właśnie w Gdańsku u Ojców Franciszkanów, gdzie króluje Ostrobramska Matka Miłosierdzia.

Tematem przewodnim skupienia był werset zaczerpnięty z psalmu sobotniej liturgii Słowa: „ ODNÓW NAS BOŻE I DAJ NAM ZBAWIENIE”.

Spotkaliśmy się, aby nabrać ducha przez wstawiennictwo Matki Miłosierdzia u Jej Syna; by otworzyć serce i umysł na Słowo i jednoczyć się duchowo z Jezusem Chrystusem i z braćmi w Regionie Gdańskim, wspominając chorych i Rycerzy u Stóp Krzyża, wypraszając łaski dla nieobecnych z nami naszych braci w Rycerstwie, a w szczególności prosząc naszą Matkę o łaski dla Stowarzyszenia MI w Polsce i w świecie. Świadomi, kim jesteśmy dziś i jutro – rozpoczęliśmy wypowiedzeniem przed Ostrobramską Panią Aktu Zawierzenia św. Maksymiliana.

Ojciec Piotr nakreślił w katechezie opartej na 1 Liście do Tesaloniczan, na czym polegać ma prawdziwe otwarcie serc Rycerzy Niepokalanej tak, aby w dzisiejszym świecie, „przyodziani w pancerz wiary i miłość” /1 Tes./  brali szlachetny udział w walce z mocami ciemności, aby ewangelizowali i zdobywali serca ludzi dla Chrystusa przez Niepokalaną. Trzeba sobie jasno zdać sprawę, że Bóg powołał nas Rycerzy Niepokalanej nie dla świętych struktur, a dla uświęcenia siebie i dopiero przez takie świadectwo życia, do którego prowadzi wewnętrzne nawrócenie każdego rycerza Niepokalanej, do głoszenia Królestwa Bożego wokół nas. Trzeba, aby się Chrystus narodził w moim i Twoim sercu – mówił O. Piotr, – czyli abyś to samo miał, co Chrystus: pragnienie i wolę. Trzeba się nam uświęcać, rozpalając w sobie ducha św. Maksymiliana, który wskazał drogę do uświęcenia, a wzorem nam jest Niepokalana bez grzechu pierworodnego Poczęta.

Po katechezie Ojca Piotra, w której też nie omieszkał nawiązać do słowa Prezesa Narodowego Stowarzyszenia O. Ryszarda Zubera ze Zjazdu VIII MI w Ostródzie oraz do przepięknej homilii O Stanisława Piętki z tegoż Zjazdu, w duchu modlitwy jednoczyliśmy się z naszym Centrum Polski Północnej, rozważając Tajemnice Światła Różańca Świętego.

Mszy świętej, koncelebrowanej przewodniczył o. Mariusz Falkowski – Wikariusz  Prowincji Św. Maksymiliana Marii Kolbego, który również głosił homilię oraz Sekretarz Prowincji – o. Piotr Łotysz i Gwardian Klasztoru – o. Piotr Pliszka.

Kaznodzieja, wzywając, aby duch Eliasza – bohatera liturgii Słowa tego dnia – przeniknął nasze serca na przygotowanie na przyjście Pana, podzielił się z nami bogactwem przemyśleń, by w rycerskich sercach stały się osobistymi impulsami do refleksji na dziś i jutro wspólnot MI. Odpowiedzią na pytanie jak dziś Rycerstwo Niepokalanej ma działać, aby pociągać ku Bogu człowieka – mówił kaznodzieja – jest sam św. Maksymilian i to, z czego zrodziło się MI, a więc: z miłości do Kościoła i ze szczęścia, że jest się dzieckiem Boga i ma się Niepokalaną za Matkę.

Miłości Kościoła musi prowadzić do poznania samego siebie, oczyszczenia i przebudzenia do głoszenia żywego spotkania z Chrystusem; ewangelizować może tylko ten, kto sam przedtem poddał się ewangelizacji.

A szczęście, że jest się dzieckiem Boga poprowadzi do głębszego poznania Niepokalanej, aby w Niej i przez Nią stał się poznany prawdziwie Pan Jezus. I tak „ Zdobyć cały świat dla tej miłości, by Niepokalana w każdej i przez każdą z dusz kochała Pana Jezusa” /z konferencji św. Maksymiliana/.

A pierwsza sprawą musi być głębokie, osobiste uświęcenie – i to jest dziś naszych Wspólnot rycerskich i Kościoła, aby dzielić się wiarą jasną i głęboką i prawdziwą. Aby – jak formował swych współbraci św. Maksymilian – mówiąc, że nic nie pomoże w rozwoju Niepokalanowa, nawet gdyby się cały świat wpisał do MI, jeśliby ktoś z nas poniósł szkodę na duszy. Tak istotą rozwoju będzie tylko rozwój miłości Bożej w naszych duszach i zbliżenie się do Niepokalanej. Ojciec kaznodzieja zakończył słowami z wywiadu udzielonego przez Kardynała Schonborna, że dzisiejszemu światu trzeba ukazać piękno naszej wiary – tak jak ongiś św. Paweł, gdy zakładał gminę w pogańskim świecie w Koryncie. I takie wezwanie stoi przed Rycerstwem Niepokalanej: dzielić się wiarą czystą, głęboko przeżywaną i piękną.

Po mszy świętej przemyśleliśmy Słowo przed Najświętszym Sakramentem w adoracji wspólnotowej i osobistej.

Potem Prezes Wspólnoty Marianna Ogorzelska zaprosiła na przepyszny obiad i sercem nam służyła.

Ponowie spotkaliśmy się w Kaplicy Sw. Anny – przed obrazem Matki Miłosierdzia, gdzie odmówiliśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego i zostaliśmy pobłogosławieni na rozesłanie relikwiami św. Faustyny.

Dziękujemy z serca Ojcu Piotrowi – Gwardianowi oraz Wspólnocie miejscowej za bogaty głębią duchowych przeżyć dzień skupienia, za podjęcie nas posiłkami, aby niczego nikomu nie brakowało. Będziemy się starać usilnie, aby ten trud i ofiara owocowały w naszych Wspólnotach dążeniem uświęcenia osobistego i innych.

Sporządziła Maria Charamsa

Gdynia, dnia 11.12.2011

Przejdź do góry strony