Skocz do głównej treści strony
Prowincja

Rekognicja relikwii bł. Salomei

Utworzono: 04-06-2018

750 lat temu w Skale koło Ojcowa w założonym przez siebie pierwszym klasztorze klarysek na ziemiach polskich zmarła Salomea. Na własną prośbę została pochowana w kościele franciszkanów w Krakowie. W środę 30 maja 2018 r., pierwszy raz od 1882 r., nastąpiło ponowne badanie relikwii bł. Salomei.

Ciało Błogosławionej najpierw spoczywało w nawie głównej świątyni. Po beatyfikacji zostało przeniesione do specjalnie jej poświęconej kaplicy i umieszczone w głównym ołtarzu. Relikwie Salomei przechowywane są w niewielkiej trumience zrobionej ze złoconej blachy.

W środę 30 maja 2018 r., szczątki bł. Salomei zbadała powołana przez abpa Marka Jędraszewskiego komisja złożona z duchownych i lekarzy. Badanie miało na celu określenie stanu zachowania relikwii i pobranie ich części. Rekognicja odbywała się według ściśle określonych przez watykańską Kongregację do Spraw Świętych zasad, a na jej zakończenie powstał specjalny protokół.

W kaplicy bł. Salomei w Bazylice św. Franciszka z Asyżu w Krakowie o godz. 8.30 zebrała się komisja, bracia z klasztoru oraz kilkanaście innych osób. Prace poprzedziła liturgiczna modlitwa Jutrzni, której przewodniczył ks. dr Andrzej Scąber, delegat biskupa. Po modlitwie przewodniczący Komisji polecił odczytać dekret ks. kard. Angelo Amato, prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. Potem został odczytany dekret abpa Marka Jędraszewskiego, metropolity krakowskiego, ustanawiający Komisję, której zadaniem jest pobranie i wydzielenie relikwii. Po odczytaniu dekretów nastąpiło zaprzysiężenie członków Komisji. Pierwszy złożył przysięgę przewodniczący, następnie promotor sprawiedliwości, notariusz, lekarze oraz pozostali członkowie Komisji.

Następnie w procesji, podczas której recytowano Litanię do Bł. Salomei relikwiarz został przeniesiony do kapitularza klasztornego. Tam już „za zamkniętymi drzwiami” komisja przystąpiła do właściwych prac.

Delegat arcybiskupa polecił obejrzeć relikwiarz /trumienkę/, w której przechowywane są relikwie. Stwierdzono, że trumienka była zamknięta na klucz, który przechowywany jest w skarbcu zakrystii bazyliki. Po otwarciu przystąpiono do oględzin relikwii. Biegli stwierdzili, że wewnątrz relikwiarza znajdowały się:

  1. Podłużne zawiniątko z tkaniny opatrzone trzema pieczęciami Biskupa Krakowskiego – kard. Albina Dunajewskiego;
  2. Prostokątne zawiniątko z tkaniny opatrzone pojedynczą pieczęcią tegoż kard. Dunajewskiego;
  3. Metalowe cyborium o wysokości 18 cm i średnicy 12 cm, z uchylonym wiekiem.

Relikwiarz był wyścielony wkładem z bordowego aksamitu, od wewnątrz i od spodu z płaskimi poduszkami. Wewnątrz znajdował się fragment poszarzałego papieru o wym. 16 cm x 7 cm, z odręcznym napisem o treści: Reliquiae Beatae Salomeae Reginae Haliciae, Patronae loci suis.

Rozpakowano pakiety bez uszkodzenia pieczęci. Biegli lekarze stwierdzili, że kości są zachowane w dobrym stanie i nie wymagają konserwacji. Kości okazują podobny poziom erozji. Cechy kości wskazują na osobę o delikatnej budowie, a na podstawie długości kości udowej wzrost tej osoby należy oszacować na ok. 152 cm. Zmiany zwyrodnieniowe przemawiają za tym, że kości pochodzą od osoby dorosłej w wieku bardziej zawansowanym.

Po pobraniu części relikwii, pozostałe w całości złożono na nowo do trumienki. Jest to ten sam relikwiarz, w którym relikwie były przechowywane od 1671 r. Dokonano tylko wymiany dotychczasowego wkładu wyściełającego wnętrze trumienki. Wkład wykonany jest z czerwonego materiału. Poprzedni wkład oraz tkaniny wraz
z pieczęciami lakowymi, w których znajdowały się relikwie, a także odnaleziony fragment poszarzałego papieru, o którym mowa była wyżej, przekazano do Archiwum Prowincji Franciszkanów w Krakowie. Po dokonanym wydzieleniu relikwie owinięto płótnem, po czym włożono do dwóch płóciennych woreczków opasanych czerwonymi sznurkami, a następnie opieczętowano lakową pieczęcią Archidiecezji Krakowskiej z podobizną św. Stanisława Biskupa i Męczennika, patrona Archidiecezji. Po tych czynnościach trumienka została zamknięta na klucz.

Komisja ponadto dokonała oględzin, trzech innych, mniejszych relikwiarzy bł. Salomei będących w posiadaniu klasztoru św. Franciszka w Krakowie, których ze względu na ich wartość artystyczną postanowiono nie otwierać.

Z całości wykonanych prac sporządzono protokół w pięciu jednobrzmiących egzemplarzach, podpisanych przez wszystkich członków komisji, które zostaną przekazane: Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie wraz z tłumaczeniem na język włoski, kancelarii Kurii Metropolitalnej w Krakowie, referatowi spraw kanonizacyjnych, Archiwum Prowincji Franciszkanów, Archiwum Klasztoru św. Franciszka. Dokument opatrzono pieczęcią Kurii Metropolitalnej i Prowincji Franciszkanów.

Do wszystkich egzemplarzy dołączono dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie oraz dekret Arcybiskupa Metropolity Krakowskiego.

Ponowne przeniesienie relikwii do Bazyliki św. Franciszka nastąpiło 1 czerwca 2018 r. o godz. 16.30. Została odprawiona uroczysta Msza Święta z formularza o bł. Salomei o jej kanonizację. Trumienkę umieszczono na specjalnym podwyższeniu obok ołtarza. Mszy Świętej przewodniczył i kazanie wygłosił ojciec prowincjał Marian Gołąb OFMConv. Kaznodzieja w homilii nawiązującej do Ewangelii z bieżącego dnia liturgicznego podkreślił, że bł. Salomea była osobą, która swoim życiem i świętością przynosiła owoce, z których korzystali wpierw poddani, a potem także jej siostry w Zakonie św. Klary. Wskazywał także na bł. Salomeę jako pierwszy polską klaryskę (jeszcze za życia św. Klary +1253 siostry dotarły do Polski), a poprzez to matkę wielu pokoleń klariańskich, w tym i współcześnie istniejących i nowopowstałych klasztorów. Przypomniał także, że bł. Salomea jest jedną z patronek Polski i miasta Krakowa.

Po Mszy Świętej relikwie procesyjnie przeniesiono do ich pierwotnego miejsca nad ołtarzem w Kaplicy Bł. Salomei. Litania i modlitwa o kanonizację pierwszej polskiej klaryski zakończyły całą uroczystość.

Pobrana część relikwii na jesieni, w bliskości wspomnienia liturgicznego Błogosławionej, przypadającego 19 listopada, trafi do klasztorów klarysek polskich, które powstały w minionych kilkudziesięciu latach: do Miedniewic, Skaryszewa, Zamościa i Sandomierza.  Także do innych wspólnot, jeśli zwrócą się z taką prośbą.

Piotr Bielenin OFMConv

Zobacz galerię – www.franciszkanie.pl

za: franciszkanie.pl

Przejdź do góry strony