Skocz do głównej treści strony
Prowincja

List Ministra Generalnego na rozpoczęcie Roku Kolbiańskiego

Utworzono: 15-08-2010

O. Marco Tasca, minister generalny Zakomu Braci Mniejszych Konwentualnych skierował do warszawskiej prowincji franciszkanów list na rozpoczęcie Roku Kolbiańskiego, który został zapoczątkowany 14 sierpnia, na rok przed przypadającym w przyszłym roku 70-leciem śmierci świętego Maksymiliana Kolbego. Poniżej prezentujemy tekst tego listu oraz specjalną modlitwę przygotowaną na obchody Roku Kolbiańskiego.

Najdrożsi Bracia!

Niech Pan Was obdarzy pokojem!
Składam dziękczynienie Bogu, który obdarzył nas świętymi franciszkanami i poprzez nich wskazuje nam, w jaki sposób sprostać wyzwaniom zmieniającego się świata, szczególnie zaś Europy, przynaglając nas do bycia świadkami obecnej w nas nadziei.

Okazja 70-lecia męczeństwa świętego Maksymiliana Kolbego, jego największego daru z siebie w obozie w Auschwitz, czynu heroicznej miłości, który przyczynił się do nadania mu tytułu Patrona naszych trudnych czasów, szczególnie dla nas braci jest okazją i zarazem zaproszeniem do zebrania jego dziedzictwa oraz podjęcia jego i naszego posłannictwa.
Rok Kolbiański, który postanowiliście obchodzić i przeżywać w Waszej braterskiej wspólnocie prowincjalnej, począwszy od 14 sierpnia, chce być odpowiedzią na wezwanie Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego: „Nie gaście ducha Ojca Maksymiliana”. Ta zachęta zachowuje swoją aktualność oraz znaczenie, gdyż postać świętego Maksymiliana nie została i nie może zostać zarchiwizowana, lecz jest ciągle źródłem inspirującym i nieustannie w duchu profetycznym wskazuje drogę do przebycia.

Aktualność pouczająca, przede wszystkim przez przykład Ojca Kolbego, szczególnie w wymiarze franciszkańskim, kapłańskim i misyjnym, zostaje przedłożona całemu Zakonowi, zaś Wam w szczególności, ponieważ jesteście uprzywilejowanymi spadkobiercami posłannictwa Ojca Kolbego na jego ziemi.
Wielkość Ojca Kolbego nie bierze się z faktu, iż był wspaniałym organizatorem, ani też z jego rozmachu misyjnego. Ojciec Kolbe był przede wszystkim człowiekiem wielkiej wiary w Boga, całkowitego zaufania i powierzenia się Panu, całkowitego oddania się Niepokalanej, Matce i Dziewicy. Był on prawdziwym uczniem Franciszka, wiernym chrześcijaninem i zakonnikiem, posłusznym i przepełnionym miłością do Kościoła Bożego, mającym w sercu wielką troskę o zbawienie dusz.

Jego heroiczny gest oddania własnego życia w zamian za ocalenie drugiego człowieka był konsekwencją codziennego stylu życia równie heroicznego, cnotliwego, poświęconego całkowicie innym. Droga do świętości, którą wskazuje nam święty Maksymilian i do której nas zachęca swoim wstawiennictwem, polega na codziennym podejmowaniu życia, poświęceniu Panu, naśladowaniu Jezusa, podejmowaniu posłannictwa w sposób całkowity, z pokorą, bez kompromisowego ulegania przeciętności.
Podczas gdy wspominacie męczeńską śmierć świętego Maksymiliana, życzę Wam, abyście przyjęli do Waszych serc oświeconych przez Ducha Świętego wezwania, natchnienia, które od niego wypłyną i ukażą w jaki sposób uczynić aktualnym, według znaków naszego czasu jego umiłowanie Boga i Jego królestwa, jego zapał misyjny, jego duchowość maryjną i jego twórczą zdolność, począwszy od Wspólnoty Niepokalanowa.
Niepokalana niech nam towarzyszy, ochrania i błogosławi.

Z braterskimi pozdrowieniami,

Brat Marco Tasca
Minister Generalny

[Tłumaczenie z języka włoskiego: o. Zbigniew Kopeć]

Modlitwa na Rok Kolbiański
Święty Maksymilianie Mario, najwierniejszy synu Biedaczyny z Asyżu, zapalony miłością Boga, szedłeś przez życie praktykując cnoty heroiczne i spełniając święte dzieła apostolskie.

Zwróć swój wzrok na nas, ponieważ jesteśmy Twoimi czcicielami i polecamy się Twemu wstawiennictwu.

Opromieniony światłem Niepokalanej Dziewicy pociągałeś niezliczone dusze do ideałów świętości, wskazywałeś im rozliczne formy apostołowania dla zwycięstwa dobra i dla rozszerzenia Królestwa Bożego na całym świecie.

Uproś nam światło i siłę, abyśmy mogli czynić dobro i pociągać liczne dusze do Chrystusowej miłości.

Upodobniony do Boskiego Zbawiciela i zjednoczony z Nim, osiągnąłeś tak wysoki stopień miłości bliźniego, że dobrowolnie ofiarowałeś swoje własne życie jako świadectwo ewangelicznej miłości, aby uratować życie współbrata więźnia.

Wstaw się do Pana o łaskę dla nas, abyśmy owładnięci tym samym zapałem miłości mogli świadczyć wiarą i czynem o Chrystusie wśród naszych braci i dojść razem z Tobą do błogosławionego posiadania Boga w świetle chwały.

Amen.

Za: www.zyciezakonne.pl

Zobacz prezentację o św. Maksymilianie

Przejdź do góry strony