Pogrzeb o. Witolda Grala

Gdyński cmentarz Witomino stał się świadkiem ostatniej ziemskiej drogi o. Witolda Grala, który odszedł do Pana 24 maja 2011 r. Wczesnym majowym popołudniem, w pięknym słońcu, kondukt żałobny zmierzał w stronę grobowca franciszkańskiego. Miał w nim spocząć zakonnik, który określany był mianem człowiek-historia przede wszystkim dla jego zamiłowania do odkrywania i zachowywania ważnych wydarzeń związanych z zakonem św. Franciszka, ale także dlatego, że sam wiele w nim przeżył (życiorys o. Witolda można przeczytać i posłuchać poniżej). Nim jednak odbył się pogrzeb, wcześniej została odprawiona Msza św. w kościele św. Antoniego w Gdyni. Przewodniczył jej J. Eks. ks. abp Sławoj Leszek Głódź, zaś homilię wygłosił Minister Prowincjalny, o. Adam Kalinowski. Na uroczystości pogrzebowe przybył także Minister Prowincjalny prowincji warszawskiej, o. Mirosław Bartos, Gwardian Niepokalanowa, o. Stanisław Piętka, kolega kursowy Zmarłego o. Ignacy Reich, o. Rektor Michał Baranowski z klerykami, a także bracia z niemal wszystkich polskich klasztorów. W liturgii brał udział także dziekan, ks. Prałat Henryk Kiedrowski. Z dalekiego Jarosławia przybyła siostra o. Witolda oraz bliska rodzina, a także bliscy przyjaciela o. Witolda – o. Flawiana Słomińskiego.

Choć symboliczne pożegnanie parafian z o. Witoldem, który przez ostatnie 11 lat posługiwał duszpastersko w Gdyni, odbyło się dzień wcześniej, 25 maja wieczorem (przeczytać można o tym tutaj), na Mszy św. zgromadziło się wiele osób, które chciały pożegnać swego duszpasterza i podziękować Bogu za osobę o. Witolda. Zmarły był uznanym spowiednikiem, w ostatnich latach codziennie odprawiał Mszę św. o godz. 6.3o (była to właściwie „jego” Msza).

Po Komunii św. o. Proboszcz Jan Maciejowski odczytał list nadesłany przez o. bp Błażeja Kruszyłowicza, który nie mógł przybyć osobiście. Przekazał także zapewnienie o. Mariusza Paczóskiego, spowiednika na Watykanie, o tym, że w dniu jutrzejszym w Bazylice św. Piotra odprawiona zostanie Msza św. za o. Witolda, który niegdyś sam był Penitencjarzem Apostolskim. Także bracia z naszych zagranicznych klasztorów przesyłali zapewnienia o modlitwie i łączności.

Po Mszy św. duchowni i wierni udali się na cmentarz Witomino. Tam obrzędom również przewodniczył ks. Biskup Sławoj Leszek.

Także dziś wierni pięknym gestem wyrazili swą paięć o o. Witoldzie – w konfesjonale, w którym przez lata spowiadał pojawiły się nowe kwiaty oraz znicz.

Posłuchaj:

Powitanie – o. Jan Maciejowski – proboszcz i gwardian

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Życiorys o. Witolda Grala

O. Witold Henryk Antoni Gral urodził się 11 czerwca 1923 roku we wsi Łowce, w powiecie jarosławskim, jako syn Michała i Antoniny Nowożennej. Na chrzcie świętym otrzymał imiona Henryk Antoni. W czerwcu 1937 roku ukończył siedmioklasową szkołę powszechną w Radymnie. Od września 1937 r. do czerwca 1939 r. podjął naukę w Małym Seminarium Misyjnym w Niepokalanowie. W tym czasie gwardianem klasztoru w Niepokalanowie był św. Maksymilian Maria Kolbe. Na kilka dni przed wybuchem II wojny światowej zgłosił się jako ochotnik do służby obrony przeciwlotniczej w Okręgu Sochaczewskim. Od września 1939 do sierpnia 1942 był robotnikiem folwarcznym w majątku Lutków na południu Polski. We wrześniu 1942 r. ponownie przyjechał do Niepokalanowa.

Dnia 3 października 1942 r. Henryk Antoni Gral, który w Zakonie otrzymał imię Witold, rozpoczął nowicjat w Niepokalanowie. Pierwsze śluby zakonne złożył 4 października 1943 r. Po ukończeniu nowicjatu pozostał w Niepokalanowie, gdzie kontynuował naukę w zakresie szkoły średniej na tajnych kompletach, wieńcząc ją egzaminem maturalnym w roku 1946. W latach 1946-1948 studiował filozofię w Studium Franciszkanów w Gnieźnie. Podczas swego pobytu w Gnieźnie, 4 października 1947 r. złożył śluby wieczyste W latach 1948-1952 studiował teologię w WSD Franciszkanów w Krakowie, gdzie 21 grudnia 1951 r., z rąk ks. biskupa Stanisława Rosponda, otrzymał święcenia kapłańskie.

W czerwcu 1952 r., po zakończeniu studiów teologicznych, został przeniesiony do klasztoru w Łodzi-Łagiewnikach, gdzie przez 5 lat posługiwał duszpastersko jako wikariusz parafii oraz katecheta w szkole podstawowej w Łagiewnikach, w szkole i gimnazjum w sanatorium przeciwgruźliczym w Łagiewnikach oraz w szkole podstawowej w Łodzi na osiedlu Radogoszcz. W styczniu 1957 r. został przeniesiony do Gniezna, gdzie przez półtora roku pracował jako wikariusz parafii, katecheta oraz spowiednik sióstr zakonnych. Od sierpnia 1958 do sierpnia 1959 posługiwał w Lęborku. W sierpniu 1959 r. został ponownie przeniesiony do Gniezna, gdzie przebywał do lipca 1971 r., pracując jako wikariusz parafii, kapelan dwóch szpitali oraz spowiednik. Od roku 1962 do 1965 był ostatnim kustoszem Kustodii Gnieźnieńskiej. Przez dwie kadencje, od roku 1965 do 1971, pełnił również urząd gwardiana klasztoru.

W lipcu 1971 roku, na kapitule prowincjalnej zwyczajnej, został wybrany wikariuszem i sekretarzem Prowincji Matki Bożej Niepokalanej. Brał czynny udział w przygotowaniu i przebiegu uroczystości związanych z beatyfikacją O. Maksymiliana Marii Kolbego. W marcu 1972 r., powołany przez Ministra generalnego O. Bazylego Heisera do pracy w Rzymie, złożył rezygnację z pełnionych obowiązków i udał się do Włoch, gdzie podjął pracę przy wydawaniu „Rycerza Niepokalanej” dla Polonii poza granicami Polski. Początkowo, dzięki gościnności Prowincjała Prowincji rzymskiej, wydawnictwo „Rycerza” mieściło się w klasztorze Santa Dorotea na Zatybrzu. Później zostało przeniesione do klasztoru w Santa Severa pod Rzymem. W czerwcu 1974 roku, na kapitule prowincjalnej zwyczajnej, został wybrany gwardianem klasztoru w Santa Severa. Urząd ten pełnił przez dwie kadencje, do czerwca 1980. Jednocześnie pełnił funkcję dyrektora centrali Rycerstwa Niepokalanej dla Polaków poza granicami Polski i redaktora technicznego „Rycerza”. W Santa Severa pozostał do grudnia1983 r. 31 sierpnia 1983 r. został wybrany gwardianem klasztoru w Poznaniu, do którego, ze względu na pełnione wcześniej obowiązki, przybył dopiero pod koniec roku 1983. Na pierwszej kapitule nowo powstałej prowincji pw. Św. Maksymiliana Marii Kolbego w dniu 7 października 1986 r. O. Witold został wybrany asystentem prowincjalnym i sekretarzem Prowincji Gdańskiej. Urząd ten pełnił przez sześć lat. Pełnił jednocześnie funkcję archiwisty prowincji. 31 lipca 1992 r. został wybrany przełożonym domu zakonnego w Essen w Niemczech. Przebywał w nim do 15 stycznia 1999 r., przez cały czas pełniąc urząd przełożonego. Specyfiką klasztoru w Essen było prowadzenie całodziennej posługi spowiedzi sakramentalnej dla wiernych języka niemieckiego. W styczniu 1999 r. o. Witold został przeniesiony do klasztoru w Gdyni, ale już w marcu tego samego roku, na prośbę Prowincjała Prowincji Warszawskiej o. Józefa Łapińskiego i za zgodą Prowincjała Prowincji Gdańskiej o. Mansweta Wardyna udał się do klasztoru w Santa Severa, gdzie do grudnia 1999 r. pomagał w redagowaniu „Rycerza”. 15 grudnia 1999 r., na prośbę Ministra generalnego O. Agostino Gardina, został przeniesiony do Kolegium Spowiedników Bazyliki św. Piotra (Penitencjaria) w Watykanie, gdzie podczas Jubileuszu Roku 2000 pełnił posługę spowiednika apostolskiego. Pod koniec Roku Jubileuszowego o. Witold wrócił do klasztoru w Gdyni, gdzie do dnia swojej śmierci przebywał i posługiwał w Archidiecezjalnym Sanktuarium Świętego Maksymiliana Marii Kolbego.

Droga ziemskiego pielgrzymowania naszego Współbrata dobiegła końca dnia 24 maja 2011 roku, w liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych. Odszedł od nas po nagrodę od Pana w 88. roku życia, w 68. roku życia zakonnego i 60. roku kapłaństwa.

Uroczystości pogrzebowe śp. O. Witolda Heryka Grala odbyły się w 26 maja 2011 r. w Gdyni. O godzinie 11.30 została odprawiona Msza św. pogrzebowa, której przewodniczył Ks. Abp Sławoj Leszek Głódź, Metropolita Gdański. Okolicznościową homilię wygłosił Minister prowincjalny o. Adam Kalinowski. Po Mszy św. ciało Ojca Witolda zostało złożone na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.

opr. o. Piotr Łotysz, sekretarz prowincji