Córdoba: Klasztor latynoamerykański

„Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo łaska Jego trwa na wieki” (Ps 118,1). Doświadczenie niektórych braci konwentualnych w Córdoba w Argentynie.

Jedną z reguł dobrego wychowania jest okazywanie wdzięczności. I to właśnie ona – na zakończenie naszego kursu formacyjnego dla wychowawców – jest wielką potrzebą rodzącą się w głębokości naszych serc: chcemy wyrazić wdzięczność Bogu, życiu i wszystkie współbraciom, którzy uczynili możliwym nasze doświadczenie braterstwa, współdzielonego formacyjnego. Trudno jest w krótkiej wzmiance dokonać syntezy wszystkich doświadczeń i znajomości, które stały się naszym udziałem w tych trzech tygodniach bratersko-formacyjnego kursu. Wierzymy jednak bardzo mocno, że wszystko czego doświadczyliśmy i czym dzieliliśmy się można by zamknąć w dwóch słowach, często powtarzane w trakcie rozmyślań; one utożsamiają to, co odczuwaliśmy i co chcielibyśmy powiedzieć: „klasztor latynoamerykański”.
W jaki sposób możemy odpowiedzieć dzisiaj na wyzwania rzeczywistości tak złożonych, które wymagają od nas właściwego towarzyszenia przyszłym zakonnikom?
To pytanie było stałym pytaniem w rozważaniach i dyskusjach, który wypełniały czas szkolenia. Trzeba zaznaczyć, że nie był to jedynie prosty przekaz informacji, lecz przede wszystkim dzielenie się naszymi doświadczeniami w kontekście wspólnej dyskusji.
Mieliśmy okazje dyskutować w grupach roboczych, zarówno w ramach refleksji nad niektórymi dokumentami, jak i w trakcie przygotowań liturgii oraz rekreacji, świętowania, prac kuchennych… Wszystkie te okoliczności stawały się doskonałą okazję do weryfikowania naszego spojrzenia na życie i przełamywania ograniczeń językowych i kulturowych. Wszyscy byliśmy świadkami i uczestnikami rzeczywistości braterskiej budowanej wspólnie w sposób naturalny i codzienny.
Zaprawdę, był to czas intensywnego życia braterskiego, formacji, interkulturowości, a jednocześnie dobrą okazją dla marzeń i rozeznawania owych horyzontów dla naszej formacji. Jesteśmy świadomi, że formacja jest projektem, który ‘ciągle się staje”, dlatego podjęliśmy wysiłek, pełni radości i nadziei, by kontynuować to, co już zostało rozpoczęte.
Dodamy jeszcze, że doświadczyliśmy tego, do czego zachęcał św. Franciszek: „I gdziekolwiek bracia przebywają lub spotkaliby się, niech odnoszą się do siebie jak członkowie rodziny” (2Reg 6,7). Wszyscy jesteśmy Latynosami ale zdaliśmy sobie sprawę, że gdziekolwiek się spotkamy jesteśmy także franciszkanami, dlatego też – jak to uczynił św. Franciszek – my również chcemy dać świadectwo życiu, budować je i wzbudzać na nowo, w sposób ewangeliczny i braterski.

Uczestnicy kursu formacyjnego dla wychowawców FALC
Córdoba, Argentyna, 26 stycznia – 16 lutego, 2014 r.

za: ofmconv.net