Skocz do głównej treści strony
Prowincja

Wilno: franciszkańska stacja na drodze krzyżowej duchowieństwa

Utworzono: 12-06-2014

Na wileńskiej Kalwarii 6 czerwca 2014 r. o godz. 10.oo odbyła się droga krzyżowa dla wileńskiego duchowieństwa i osób konsekrowanych diecezji wileńskiej.

Franciszkanie posługujący w stolicy Litwy przygotowali stację piętnastą – „U Heroda”; rozważanie odczytał delegat prowincjała na Litwę, gwardian wileńskiego konwentu, o. Marek Adam Dettlaff (wszystkich kaplic na Kalwarii jest 35 – tyle też odprawia się stacji drogi krzyżowej). Wszyscy zebrani uczestniczyli także we Mszy św. Wśród przybyłych na wspólną modlitwę było także pięciu biskupów Litwy. Liturgii przewodniczył ks. abp Gintaras Grušas, ordynariusz diecezji wileńskiej.

Kalwaria wileńska to bardzo znane miejsce, ukochane przez mieszkańców Wilna i okolic. Znajduje się ok. 6 km od centrum miasta, w dzielnicy Werki przy ulicy Kalvarijų. Kiedy w XVII w. wielką popularnością cieszyły się pielgrzymki do Jerozolimy. Nie wszyscy mogli jednak wybrać się aż do Ziemi Świętej; z tego też powodu w 1662 r., z inicjatywy biskupa wileńskiego Jerzego Białłozora, rozpoczęto budowę kościoła i kapliczek na rozległym, ok. stusiedemdzięcsięciu hektarowym terenie, który miał służyć mieszkańcom Wilna jako miejsce duchowej pielgrzymki do Ziemi Świętej. Sam biskup Jerzy Białłozor udał się do Jerozolimy, by zasięgnąć potrzebnych informacji do stworzenia Kalwarii. Choć prace, pod kierownictwem biskupa Gotarda Tyzenhauza, postępowały szybko, jednak bp Jerzy nie doczekał ich zakończenia. Sam odbył drogę krzyżową na niedokończonej Kalwarii. Zmarł jednak w 1665 r. Cztery lata później, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, jego następca – biskup Aleksander Kazimierz Sapieha – poświęcił pierwsze kaplice; na wileńskiej Kalwarii rozrzucono także ziemię przywiezioną specjalnie z Jerozolimy.

Kalwaria powstała także jako wotum wdzięczności za pokonanie wojsk rosyjskich i ocalenie Wilna w 1660 r. w czasie wojny polsko-rosyjskiej.

Przez lata stacje kalwaryjskiej drogi krzyżowej niszczały, stąd wielokrotnie przeprowadzano prace konserwatorskie i odbudowę zniszczonych miejsc. Ostatnie remonty miały miejsce na przełomie XX i XXI w. W roku 2003 uroczyście poświęcone zostały nowoodbudowane kapliczki.

Centralnym punktem wileńskiej Kalwarii jest piękny kościół pw. Odnalezienia Krzyża Świętego. Został on zbudowany przez znanego architekta Jana Krzysztofa Glaubitza w XVII w. Pierwszy kościół był drewniany. Prowadzą do niego strome schody, w liczbie sześćdziesięciu.

W czasie internetowych rekolekcji na Wielki Post 2014 przygotowanych przez FranciszkanieTV dwa rozważania nagrane zostały na Kalwarii.

Na kalwaryjskim cmentarzu spoczywa o. Kamil Wełymański, wieloletni duszpasterz na Litwie.

Homilia abpa Gintarasa (w języku litewskim)

Strona Kalwarii

Przeczytaj o o. Kamilu Wełymańskim OFMConv

Przejdź do góry strony