Pielgrzymka wileńskiego FZŚ

W uroczystość narodzin św. Jana Chrzciciela, 24 czerwca 2014 r., wspólnota Franciszkańskiego Zakonu Świeckich działająca przy franciszkańskim kościele Wniebowzięcia NMP w Wilnie, odbyła pielgrzymkę do Šiaulai.

Dwudziestu świeckich franciszkanów wraz ze swym duszpasterzem, o. Markiem Dettlaffem oraz z ks. Arnoldasem Smalstysem, wyruszyło z Wilna, by dotrzeć na słynną Górę Krzyży w pobliżu miasta Šiaulai (Szawle w języku polskim). Jest to czwarte co do wielkości miasto na Litwie, uznawane za stolicę północnej części kraju. Znajduje się w nim katedra pod wezwaniem Świętych Piotra i Pawła, która jest jedną z największych litewskich budowli sakralnych. Warto wspomnieć, że to właśnie tu rozpoczęły się działania insurekcji kościuszkowskiej (1794) na ziemiach Rzeczypospolitej.

Wileńscy pielgrzymi na Górze Krzyży modlili się w przywiezionych przez siebie intencjach.

W miejscu tym postawiono w 1430 r. kapliczkę upamiętniającą przyjęcie przez Żmudzinów chrztu. Nad kapliczką górował wielki krzyż. Po upadku powstania listopadowego w 1831 r. zaczęto tam masowo przynosić i stawiać kolejne krzyże i od tego czasu przybywa ich stale. Stawiane są, bądź podwieszane na już stojących, różnej wielkości, od ogromnych kilkumetrowych aż po całkiem miniaturowe, w intencji nadziei, przyszłości, jako symbole zadumy, wiary bądź jako wota dziękczynne.

W okresie władzy sowieckiej 1941-90 wielokrotnie próbowano zmusić mieszkańców do zaprzestania pielgrzymowania w to miejsce, a w 1961 r. podjęto próbę całkowitej jego likwidacji przy pomocy pił, siekier i buldożerów. Mimo to krzyże wciąż stawiano. Liczba krzyży nie jest dokładnie oszacowana. Ocenia się, że samych krzyży stojących jest ok. 50 tysięcy, natomiast licząc z położonymi i podwieszonymi ich liczba może wynosić ponad 150 tys. Papież Jan Paweł II podczas swojej pielgrzymki na Litwę w 1993 r. celebrował na Górze Krzyży Mszę ś.

Pielgrzymi odwiedzili także miasto Tytuvėnai (Cytowiany), w którym znajduje się pobernardyński kościół i klasztor, a w nim Święte Schody.

W XVII wieku właścicielem był Andrzej Wołłowicz, chorąży Wielkiego Księstwa Litewskiego, starosta żmudzki. Ufundował i wybudował w stylu gotycko-renesansowym kościół i klasztor dla sprowadzonych w 1613 bernardynów z Wilna. Zespół kościelno-klasztorny przebudowano w XVIII wieku nadając mu cechy barokowe. Remontowany w okresie międzywojennym oraz w latach 70. XX wieku. Zespół należy do cennych zabytków na Litwie ze względu na wystrój wnętrza (ołtarze, obrazy, nagrobki). W czasie Powstania Styczniowego doszło pod Cytowianami do bitwy (7 kwietnia 1863) powstańców z wojskiem rosyjskim, w którym zginął naczelnik wojenny Zygmunt Cytowicz (1833-1863).

Kolejnym miejscem na pielgrzymim szlaku była miejscowość Šiluva (Szydłowo) w okręgu kowieńskim. W 1608 odnotowano tu pierwsze w Europie objawienie Matki Boskiej, która ukazała się dzieciom pasącym owce. Mieści się tu największe litewskie sanktuarium maryjne. Pielgrzymi nawiedzili kaplicę Matki Bożej. Tu też sprawowali Eucharystię.

W drodze powrotnej do Wilna odwiedzono także Žaiginys (pol. Żoginie), gdzie w 1762 r. wybudowany został klasztor franciszkański. Został on jednak zamknięty przez Rosjan w 1832 r. Niestety, franciszkanie nigdy tu nie powrócili.

Pielgrzymka wileńskiego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich wpisuje się w bogatą formację wspólnoty.

Informacje historyczne za: wikipedia