Wspomnienie bł. Honorata

13 października w Kościele obchodzimy wspomnienie bł. Honorata Koźmińskiego, kapucyna.

Wacław Koźmiński urodził się w rodzinie inteligenckiej w 1829 roku w Białej Podlaskiej. Maturę uzyskał w Płocku. Studiował na wydziale budownictwa przy Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie.

Jego młodzieńcze lata cechowała obojętność wobec Boga. Pod zarzutem przynależności do spisku politycznego został aresztowany i osadzony w X pawilonie Cytadeli warszawskiej. W więzieniu zachorował na tyfus. Po jedenastu miesiącach więzienia został zwolniony.

Przeżycia więzienne radykalnie zmieniły jego stosunek do Boga. Po ukończeniu studiów wstąpił do klasztoru kapucynów (1848), przyjmując imię zakonne Honorat. Wyświęcony na kapłana w 1852 roku. Był wybitnym kaznodzieją oraz znanym spowiednikiem. Swoją głęboką religijnością i troską o człowieka zjednywał wielu ludzi dla Chrystusa.

O. Honorat założył szereg zgromadzeń zakonnych – do dziś istnieją trzy zgromadzenia habitowe: felicjanki – powołane razem z bł. Marią Angelą Zofią Truszkowską, serafitki, kapucynki, i kilkanaście bezhabitowych, tzn. utajonych przed carskim zaborcą, który po kasacie klasztorów nie dopuszczał do ich odrodzenia się czy powstawania nowych.

Zgromadzenia o. Honorata podejmowały prace charytatywne i apostolskie m. in. wśród młodzieży szkolnej i rzemieślniczej, w fabrykach, wśród ludu wiejskiego, w przytułkach dla ludzi starych i upośledzonych. Po powstaniu styczniowym skasowano klasztor w którym przebywał. Zakonników wśród nich i o. Honorata, wywieziono do Zakroczymia. Ostatecznie osiadł on w Nowym Mieście nad Pilicą. Wyczerpany pracą apostolską, zmarł w opinii świętości 16 grudnia 1916 roku. Beatyfikował go Jan Paweł II (1988).

W ikonografii bł. Honorat przedstawiany jest w habicie kapucynów.

za: evangelizo.org

fot. Bł. Honorat Koźmiński. (mal. Zbigniew Kotyłło; Obraz w ołtarzu w kościele Ojców Kapucynów w Nowym Mieście n. Pilicą)