Pogrzeb o. Bogdana Adamczyka

Utworzono: 23-04-2021

Dnia 9 kwietnia 2021 r., w wieku 55 lat, w 34. roku życia zakonnego oraz 28. roku kapłaństwa, w szpitalu w Segedynie na Węgrzech odszedł do Pana o. Bogdan Adamczyk. W środę 21 kwietnia w Miszkolcu, we franciszkańskim kościele, odbyły się jego uroczystości pogrzebowe.

Mszy świętej w języku węgierskim przewodniczył o. Paweł Cebula. W koncelebrze byli: rodzony brat o. Bogdana ks. Jerzy Adamczyk, asystent generalny FEMO o. Tomáš Lesňák, minister prowincjalny o. Wojciech Kulig, wikariusz prowincji o. Andrzej Lengenfeld, proboszcz i gwardian z Miszkolca o. József Szalkai, wikariusz prowincji krakowskiej o. Mariusz Kozioł oraz współbracia z roku i kapłani z Węgier. W uroczystościach brał udział też drugi, młodszy brat o. Bogdana z rodziną. Z racji obostrzeń związanych z pandemią, w kościele obowiązywał limit 50 osób, stąd Msza święta była transmitowana.

Przed rozpoczęciem Eucharystii o. Paweł odczytał list od Arcybiskupa Metropolity Krakowskiego ks. Marka Jędraszewskiego, w którym to Arcybiskup przekazał wyrazy smutku i łączności modlitewnej z ks. proboszczem Jerzym, Rodziną oraz Ojcami i Braćmi Franciszkanami. W swoim słowie ks. abp Marek przywołał motto z obrazka prymicyjnego o. Bogdana: Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę (Rdz 12,1), pisząc, że „pracował z wielkim zaangażowaniem, ofiarnie i wiernie w wielu parafiach i klasztorach na Węgrzech. W Oktawie Wielkanocy 9 kwietnia br. Bóg Ojciec wezwał Go do Swego Wiecznego Domu w Ojczyźnie nieba”.

Do tych samych słów odniósł się w tłumaczonej przez o. Pawła Cebulę na język węgierski homilii minister prowincjalny o. Wojciech Kulig. Tak mówił: „O. Bogdan zamieścił na swoim obrazku prymicyjnym słowa, które brzmiały Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Słowa jakże trafne. Słowa, które Bogdan zrealizował w stu procentach. Raz kiedy opuścił Polskę udając się do kraju, który przez Pana został mu wskazany, i teraz po raz drugi, kiedy wchodzi w krainę życia wiecznego. Można by powiedzieć, że Bogdan szukając woli Pana, jako młody chłopak wyjechał z Polski. Odnalazł ją w posługiwaniu właśnie tutaj, na Węgrzech. To był ten kraj, do którego Pan go wzywał. Z tym krajem był mocno związany, ten kraj był jego drugą ojczyzną. To właśnie tutaj realizował wezwanie Pana. Tutaj zmagał się z wieloma przeciwnościami, ale tutaj też odnajdywał wiele radości. W kraju, do którego poprowadził go Pan.”

Po tym jak w 2020 roku Kapituła gdańskiej Prowincji powierzyła mu urząd gwardiana i proboszcza w Segedynie, o. Bogdan bardzo zaangażował się w sprawy parafii. Dzwonił często po porady i to był ten czas, kiedy tak naprawdę poznaliśmy się. Zawsze był bardzo obowiązkowy. Zaskakiwał mnie troską o sprawy klasztoru – wspominał o. Prowincjał.

20 marca był dniem, kiedy widziałem Bogdana po raz ostatni. Dzień wcześniej, w drodze z lotniska w Budapeszcie do Segedynu, Bogdan poinformował nas, że dostał pozytywny wynik testu na Covid. Mogliśmy się zobaczyć jedynie przez okno. Rozmawialiśmy o chorobie. Mówił, że przechodzi ją łagodnie, że lekarstwa zbijają temperaturę. Był pełen nadziei, choć w jego oczach widziałem niepokój. Ten niepokój nie dawał mi spokoju. Prosiłem go, żeby nie lekceważył choroby i w razie potrzeby wezwał ambulans. Kilka dni później był już w szpitalu. Stamtąd zadzwonił tylko raz. Mówił, że rozładowuje mu się telefon i nie może dłużej rozmawiać. Później napisał do mnie jeszcze smsa, po którym nastała wielka cisza i oczekiwanie. Cisza, podczas której lekarze i pielęgniarki walczyli o jego życie. Robili wszystko, co było w ich mocy. Nie mogli zrobić nic więcej, bo Pan po raz kolejny skierował do niego słowa. Słowa, które Bogdan napisał na swoim obrazku prymicyjnym: Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę.

Księga jego życia została zamknięta, ale jest to księga, w której zrealizowała się wola Boża. – powiedział kończąc o. Wojciech.

Śp. o. Bogdan Adamczyk (1965-2021)*

Dnia 9 kwietnia 2021 r., w wieku 55 lat, w 34. roku życia zakonnego oraz 28. roku kapłaństwa, w szpitalu w Segedynie na Węgrzech odszedł do Pana o. Bogdan Adamczyk, członek Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (Franciszkanów) z Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię afiliowany czasowo do Prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego w Polsce.

Bogdan, syn Władysława i Marii z domu Dudek, urodził się 13 lipca 1965 r. w Limanowej. Dzieciństwo i młodość spędził w Krakowie-Nowej Hucie, gdzie wychowywał się razem z dwoma braćmi w rodzinie robotniczej.

Po ukończeniu podstawowej edukacji przez sześć lat pracował jako ślusarz, równocześnie ucząc się w szkole zawodowej, a następnie w technikum budowlanym.

W 1986 r., mając 21 lat, zgłosił się do Zakonu Franciszkanów i został przyjęty na nowicjat w Kalwarii Pacławskiej, który ukończył w dn. 25 września 1987 r. złożeniem swojej pierwszej profesji zakonnej.

Po nowicjacie o. Bogdan podjął dalszą formację zakonną oraz studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium franciszkańskim w Krakowie. Po ukończeniu czwartego roku zdeklarował chęć wyjazdu na Węgry i gotowość podjęcia pracy nad reorganizacją struktur tamtejszej Prowincji. 3 października 1992 r. złożył swoje śluby wieczyste, które przyjął ówczesny Minister prowincjalny, o. Zdzisław Gogola.

Dalszy etap studiów o. Bogdan odbył na Węgrzech, w Seminarium w Eger. 10 października 1992 r. w Miszkolcu został wyświęcony na diakona, a 20 czerwca 1993 r., na prezbitera. Na swoim obrazku prymicyjnym zamieścił motto: „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę” (Rdz 12,1).

Przez pierwsze półtora roku po święceniach pracował jako wikariusz Parafii w Nyírbátor, niedaleko granicy rumuńskiej. W latach 1995-2000 przebywał w Miszkolcu, gdzie najpierw był wikariuszem, a od 1998 r., proboszczem.

W 1996 r. o. Bogdan został wybrany na asystenta i ekonoma odnowionej Prowincji św. Elżbiety Węgierskiej. Po upływie czteroletniej kadencji ponownie został członkiem Rady prowincjalnej, tym razem obejmując urząd sekretarza. W tym czasie przez rok przebywał w niedawno odzyskanym przez Zakon klasztorze w Eger, a następnie w Arad, gdzie pełnił urząd gwardiana i proboszcza.

W 2005 r. o. Bogdan powrócił do Polski, dołączając do wspólnoty klasztornej w Radomsku, gdzie została mu powierzona funkcja magistra junioratu.

Po roku ponownie wyjechał na Węgry, gdzie do 2011 r. pełnił urząd proboszcza w Miszkolcu. Pod koniec 2011 r., ze względów zdrowotnych, został skierowany do klasztoru św. Antoniego w Krakowie.

Od lipca 2012 r. o. Bogdan przebywał przez rok w klasztorze Dwunastu Apostołów w Rzymie a w 2013 r. został skierowany do klasztoru w Brehovie na Słowacji, gdzie został wybrany na przełożonego miejscowej wspólnoty. Urząd ten sprawował do 2015 r.

W tym samym okresie, w latach 2010-2013, o. Bogdan odbył studia doktoranckie na Uniwersytecie Katolickim w Budapeszcie, a w 2014 r. zwieńczył je uzyskaniem tytułu doktora historii Kościoła. W 2013 r. otrzymał też odznaczenie „zasłużony dla miasta Miszkolc”.

Od stycznia do czerwca 2016 r. o. Bogdan pełnił urząd wikariusza Parafii w Ózd na Węgrzech, a następnie został skierowany do Sacro Convento w Asyżu, gdzie przez rok zajmował się oprowadzaniem grup pielgrzymkowych.

Kolejny rok spędził w klasztorze w Rychwałdzie.

W 2018 r. o. Bogdan powrócił do pracy w klasztorach węgierskich, które w tym czasie znajdowały się już w obrębie Delegatury Prowincji gdańskiej. Początkowo, przez kilka miesięcy posługiwał w Miszkolcu, a następnie w Arad.

1 lipca 2020 r. kapituła Prowincji gdańskiej powierzyła o. Bogdanowi urzędy gwardiana i proboszcza w Segedynie. W czerwcu podjął zakończone pomyślnie starania o 4-letnią afiliację do Prowincji gdańskiej.

4 marca 2021 r. o. Bogdan otrzymał obywatelstwo węgierskie.

21 marca 2021 r. u o. Bogdana Adamczyka stwierdzono zakażenie koronawirusem. Z powodu ciężkiego przebiegu choroby 26 marca został przewieziony do szpitala a 1 kwietnia, w związku z wciąż pogarszającym się stanem zdrowia, został podłączony do respiratora. W takim stanie znajdował się aż do swojej śmierci, która nastąpiła 9 kwietnia 2021 r. około godz. 16.00.

* Tekst w oparciu o nekrolog przygotowany przez Prowincję krakowską.

Transmisja z uroczystości